Met de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) start een nieuw tijdperk waarin ondernemingen uitgebreid moeten rapporteren over onder andere de impact van hun activiteiten op maatschappij en milieu. Waar moeten ze rekening mee houden?
Met de CSRD creëert de Europese Commissie een duidelijke overgang van declareren – wat nu gebeurt voor grote bedrijven die rapporteren onder de Non-Financial Reporting Directive (NFRD) – naar het managen van duurzaamheidsgerelateerde effecten, risico’s en kansen.
Een van de belangrijkste nieuwigheden is dat de CSRD vereist dat organisaties duidelijke KPI’s vaststellen en hun voortgang meten aan de hand van tijdgebonden doelen.
Inside-out en outside-in
Ondernemingen moeten hun rapportage over duurzaamheidsinformatie baseren op een dubbele materialiteitsbeoordeling. Hierbij beoordelen ze materiële topics vanuit twee perspectieven.
De eerste is de ‘impact materialiteitsbeoordeling’: vanuit een inside-out perspectief evalueert het bedrijf zijn impact op onderwerpen zoals de klimaatverandering en diversiteit op de werkplek.
Op dit moment is duurzaamheidsinformatie bij veel bedrijven over het algemeen minder volwassen dan financiële informatie.
De tweede is de ‘financiële materialiteitsbeoordeling’. Vanuit een outside-in blik wordt er gekeken naar duurzaamheidskwesties, zoals de klimaatverandering, die een invloed kunnen hebben op de organisatie en de bedrijfswaarde.
ESRS: 12 standaarden
De ESRS (European Sustainability Reporting Standards) zijn de technische vereisten waaraan de CSRD-duurzaamheidsrapporten moeten voldoen. De ESRS omvatten twaalf standaarden die openbaar moeten worden gemaakt.
Twee sectoroverstijgende standaarden bieden algemene rapportageconcepten en omvatten overkoepelende informatievereisten met meerdere datapunten.
Tien thematische standaarden vullen deze aan met gedetailleerde informatievereisten over onderwerpen op vlak van milieu, maatschappij en goed bestuur. Samen vereisen deze twaalf ESRS’en van bedrijven dat ze informatie geven over:
- hun bestuur en strategie om materiële duurzaamheidstopics aan te pakken
- de effecten, risico’s en kansen die voortvloeien uit deze topics
- kwantitatieve maatstaven en doelstellingen
Hoe starten?
Een gap-analyse is een goede start voor bedrijven om te achterhalen hoe volwassen hun duurzaamheidsstrategie en -rapportage is. Die analyse legt ook de belangrijkste hiaten bloot.
Als een bedrijf een diversiteitsbeleid heeft maar niet rapporteert over KPI’s, is de duidelijke volgende stap: stel doelen en rapporteer over de voortgang. Een ambitieus plan met een tijdgebonden stappenplan helpt een bedrijf om alle informatie klaar te hebben voor de CSRD-implementatie.
Onafhankelijke waarborg
Om ervoor te zorgen dat de gerapporteerde duurzaamheidsinformatie robuust en betrouwbaar is, vereist de CSRD dat deze gewaarborgd wordt door een onafhankelijke derde partij. In het begin zal dit een beperkte zekerheid zijn, maar er is een duidelijke ambitie om binnen afzienbare tijd naar een redelijke zekerheid te evolueren.
Op dit moment is duurzaamheidsinformatie bij veel bedrijven over het algemeen minder volwassen dan financiële informatie. Maar de Europese Commissie is met de CSRD duidelijk vastbesloten om de data- en informatiekwaliteit van beide aanzienlijk te verhogen en op een vergelijkbaar niveau te brengen.